Mieszkanie w starozytnym Rzymie
Układ domu rzymskiego cechują wpływy etruskie oraz wzbogacone formy domu greckiego epoki hellenistycznej, Zasadniczą cechą jest symetryczne rozwiązanie rzutu. Centrum pomieszczenia mieszkalnego stanowiło atrium, rodzaj centralnego pokoju dziennego. Drugą cechą domu rzymskiego jest wytworzenie ogródka z tyłu domu. Według Witruwiusza w Rzymie było pięć typów dziedzińców: l) atrium toskańskie (bez słupów); otwór w dach u wyrobiony był za pomocą belek i wymiarów drewnianych; 2) atrium korynckie z otworem w dachu, którego konstrukcja oparta była na gęsto ustawionych kolumnach korynckich; 3) atrium cztero-kolumnowe – z otworem w dachu; dach oparty na 4 kolumnach, ustawionych w narożnikach atrium: 4) atrium bezściekowe, z odprowadzeniem wody w kierunku do ścian atrium; 5) atrium kryte, umożliwiające budowę pomieszczeń na I piętrze. [więcej w: wbijanie pali, blinatumomab, meble drewniane na zamówienie ]